Powstanie przebarwień jest związane z dwoma mechanizmami. W pierwszym przypadku dochodzi do odkładania melaniny w skórze, zaś w drugim przebarwienia powstają w związku ze zwiększoną liczbą melanocytów. Do najczęstszych czynników warunkujących rozwój przebarwień zalicza się ciążę, stosowanie doustnej antykoncepcji lub innej terapii hormonalnej, okres menopauzy, choroby wątroby oraz zaburzenia endokrynologiczne. Należy podkreślić, iż promieniowanie słoneczne jest dodatkowym czynnikiem stymulującym rozwój zmian chorobowych. Do najczęstszych lokalizacji przebarwień zalicza się twarz oraz grzbiety rąk, chociaż mogą dotyczyć one każdej innej okolicy ciała.
Efekty zabiegu laserowego zależą od rodzaju przebarwień. W niektórych przypadkach efekty są widoczne już po pierwszym zabiegu (piegi), w innych – dopiero po kilku tygodniach od zabiegu (melasma). Liczba zabiegów waha się od 1 procedury do 2-4 zabiegów w odstępach 2-4 tygodniowych.
Działanie lasera na zmiany barwnikowe polega na wybiórczej fototermolizie, która zakłada, że pewne struktury w skórze zwane chromoforami mają zdolność do absorpcji energii światła o określonej długości fali, w postaci krótkich intensywnych impulsów. Podczas zabiegu wydziela się ciepło w ilości wystarczającej do destrukcji tych struktur przy równoczesnym oszczędzaniu tkanek otaczających. Dla osiągnięcia maksymalnych efektów zabiegu dobiera się laser o odpowiedniej długości fali. Czas trwania procedury waha się w zależności od rozległości i lokalizacji zmian (od 15 do 30 minut). Zabieg jest praktycznie bezbolesny. Niekiedy, w celu zmniejszenia subiektywnych odczuć pacjenta, stosowany może być krem znieczulający Emla na 30-60 minut przed zabiegiem.