Leczenie znamion i nowotworów łagodnych skóry

LECZENIE NOWOTWORÓW ŁAGODNYCH SKÓRY

Ze względu na bezpieczeństwo, wysoką skuteczność i niewielki odsetek działań niepożądanych zabiegi z użyciem kriochirurgii i elektrochirurgii są powszechnie stosowane w dermatologii do leczenia łagodnych i niektórych złośliwych schorzeń. Leczenie chirurgiczne jest szczególnie istotne w przypadku znamion barwnikowych, które zbudowane są z komórek mogących ulegać transformacji złośliwej i prowadzić do rozwoju czerniaka, jednego z najbardziej niebezpiecznych nowotworów skóry. Inne sposoby usuwania znamion barwnikowych, m.in. mrożenie, elektrokoagulacja, leczenie laserem nie są zalecane, ponieważ w trakcie zabiegu dochodzi do zniszczenia usuwanej zmiany, co uniemożliwia jej ocenę mikroskopową.

WSKAZANIA
  • Brodawki wirusowe (kurzajki)
  • Kłykciny kończyste
  • Włókniaki miękkie
  • Mięczak zakaźny
  • Odciski
  • Brodawki łojotokowe
  • Prosaki
  • Rogowacenie słoneczne (starcze)
  • Perliste grudki prącia
  • Rogowacenie białe (leukoplakia)
  • Rogowiak kolczystokomórkowy
  • Róg skórny
  • Znamiona naskórkowe
  • Znamię łojowe
  • Przerosłe gruczoły łojowe
  • Torbiele łojowe
  • Torbiele moszny i sromu
  • Gruczolaki potowe (syringoma)
EFEKT
  • Wysoki profil bezpieczeństwa
  • Objawy uboczne są słabo nasilone i szybko ustępują
  • Niewielki odsetek powikłań
PRZEBIEG

Leczenie kriochirurgiczne: polega na miejscowym, kontrolowanym niszczeniu tkanek poprzez zamrożenie. Niską temperaturę uzyskuje się w wyniku zastosowania podtlenku azotu bądź ciekłego azotu. Jest to metoda mało bolesna, nie wymaga specjalnego przygotowania pacjenta. Zabieg może być przeprowadzony u pacjentów w każdym wieku.

Elektrochirurgia: opiera się na destrukcji ograniczonych obszarów za pomocą prądu elektrycznego. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym.

Laseroterapia:  opiera się na destrukcji ograniczonych obszarów za pomocą lasera CO2. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym.

Wycięcie chirurgiczne: metoda stosowana w przypadku usunięcia znamion barwnikowych oraz łagodnych (kaszaki, tłuszczaki, nerwiakowłókniaki) i złośliwych nowotworów skóry. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Każdorazowo usuniętą tkankę poddaje się badaniu histopatologicznemu, które pozwala potwierdzić rozpoznanie i ocenić, czy zmiana została usunięta w całości.

Techniki łączone: w niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie kilku metod terapeutycznych (np. w leczeniu brodawek wirusowych stóp często stosuje się usunięcie zmian za pomocą elektrokoagulacji z następnym kriochirurgicznym niszczeniem pozostałych tkanek).

ZALECENIA PO ZABIEGU
  • W razie dolegliwości bólowych po zabiegu można zastosować środki przeciwbólowe
  • W przypadku pojawienia się pęcherza po zabiegu kriochirurgii wskazane jest przekłucie pokrywy pęcherza
  • Po zabiegu chirurgicznym pacjent nie powinien ściągać opatrunku przez 1 – 2 dni, o ile lekarz nie zalecił inaczej
  • Jeżeli po zabiegu zakładane były szwy, ich usunięcie następuje po 7-14 dniach
  • Wynik badania histopatologicznego usuniętej tkanki uzyskuje się po 14 dniach
PRZECIWWSKAZANIA

Leczenie kriochirurgiczne:

  • Pokrzywka z zimna
  • Krioglobulinemia
  • Zespół Raynauda
  • Choroby tkanki łącznej i naczyń
  • Cukrzyca (w szczególności gdy leczenie wykonywane jest w obrębie dystalnych części kończyn)
  • Skłonność do bliznowacenia
  • Trombocytopenia

Elektrochirurgia:

  • Wszczepiony stymulator (rozrusznik) serca
  • Skaza krwotoczna
  • Choroby sprzyjające zaburzeniom gojenia (przewlekła niewydolność żylna, cukrzyca)
  • Ciąża

Wycięcie chirurgiczne:

  • Alergia na środek znieczulenia miejscowego
  • Skaza krwotoczna
  • Przyjmowanie leków rozrzedzających krew

KLIENCI O NAS